سندروم صندلی گهواره‌ای می‌تواند چالش بزرگی برای یک سازمان باشد و در یک شرکت بزرگ، منجر به ضررهای زیادی شود یا حتی باعث سقوط یک سازمان شود. بنابراین خیلی مهم است که آن را بشناسیم تا در دامش نیفتیم.
سندروم صندلی گهواره‌ای چیست؟
همه ممکن است این حالت را تجربه کرده باشیم که می‌خواهیم کاری را جلو ببریم اما مدت‌ها در نقطه‌ای متوقف می‌شویم. این حالت هم می‌تواند برای شخص اتفاق بیفتد و هم در سطح یک سازمان بزرگ رخ بدهد. در این شرایط ممکن است فرد یا افراد سازمان انرژی و وقت بیشتری را هم صرف کنند اما باز هم کار پیشرفت نداشته باشد. به این حالت سندروم صندلی گهواره‌ای می‌گویند.
چرایی به وجود آمدن این سندروم:
در سندروم صندلی گهواره‌ای ممکن است حتی کارکنان سازمان خود را پویا نشان دهند و تلاش زیادی هم بکنند اما باز هم نتیجه‌ای حاصل نشود. این موضوع می‌تواند علل مختلفی داشته باشد.
ترس از طرح ایده و به خرج دادن خلاقیت:
متاسفانه سازمان‌هایی وجود دارند که در آن کارکنان احساس راحتی ندارند. آن‌ها ممکن است چند بار مشاهده کرده باشند که به خرج دادن خلاقیت نو باعث توبیخ یا برخورد نامناسب شده و همین باعث شود که دیگر ایده‌های جدید ندهند. این حالت می‌تواند باعث انسداد پیشرفت یک مجموعه شود.
نبودن سازماندهی برای آنالیز فعالیت‌ها:
مهم است که عملکرد کارکنان یک سازمان مدام آنالیز و پایش شود. این کار کمک می‌کند که آن مجموعه مدام نقاط ضعف و قوتش را بشناسد تا در جا نزند. سندروم صندلی گهواره‌ای یکی از علت‌هایش ممکن است توجه نکردن به نقد و بررسی عملکردها باشد.
نگاه کوته‌نظرانه مدیران و کارفرمایان:
یکی از علل مهم اتفاق افتادن سندروم صندلی گهواره‌ای ممکن است مدیران و صاحبان یک کسب و کار باشند. در این حالت اگر مدیران یک مجموعه روش‌های به‌روز و کارآمدی برای پیشرفت حرفه خودشان نداشته باشند ممکن است به راحتی در انسداد گرفتار شوند.
سندروم آپولوی سازمانی چیست و چه تاثیری روی عملکرد تیم ها دارد؟
چگونه از سندروم صندلی گهواره‌ای دوری کنیم؟
برای جلوگیری و یا مقابله با سندروم صندلی گهواره‌ای مهم است که افراد و مدیران یک سازمان از خودشان بپرسند، چطور می‌توان به جلو حرکت کرد. مهم است که موانع کار تشخیص داده شوند و افراد آگاهانه از گیر کردن در این سندروم خودداری کنند.
هر گونه حرکت رو به جلو، حتی اگر کوچک باشد، بسیار به افراد و سازمان‌ها کمک خواهد کرد که از این سندورم دور شوند. بنابراین باید اهداف به شکل عملی تدوین شوند. ایده‌ها به شکلی انتخاب شوند که عملی و راهگشا باشند. در ادامه چند راهکار مهم برای جلوگیری و مقابله با این سندروم معرفی می‌کنیم.
نقاط ضعف را شناسایی کنید:
آنالیز دقیق از نقاط ضع و قوت بسیار به جلوگیری از افتادن در دام سندروم صندلی گهواره‌ای کمک کرد. به این شکل خطاها را تکرار نخواهیم کرد و رشد در سازمان و کارکنان اتفاق می‌افتد.
ایده لازم ولی ناکافی است:
بسیاری از ما همواره ایده‌های خوبی برای رشد شخصی و سازمانی داریم. اما این ایده‌ها تا وقتی شکل عملی به خود نگیرند، کمک‌کننده نیستند. باید ایده‌های خودتان را بتوانید عملی کنید و تا حرکت رو به جلو را تجربه کنید.
از تغییر نباید ترسید:
علت بسیاری از در جا زدن‌ها، ترس از تغییر است. افراد زیادی را می‌شناسیم که دلشان می‌خواهد به حاشیه‌های امن پناه ببرند و از ریسک کردن دوری کنند. مساله اینجاست که تا وقتی از تغییر استقبال نکنید، پیشرفت دشوار خواهد بود.
جمع‌بندی:
اساس حرکت رو به جلوی یک سازمان با پویایی برنامه‌ها و کارکنان حاصل می‌شود. بخصوص نیروهای جوان یک مجموعه باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند. آن‌ها زودتر از یک انسان باتجربه ممکن است به دام یکنواختی و بی‌اعتنایی بیفتند. راز جلوگیری از سندروم صندلی گهواره‌ای مدیریت آگاهانه و بکارگیری روش‌های مختلف و نترسیدن از ریسک است. شما هم اگر تجربه ویژه‌ای درباره این سندروم دارید، می‌توانید نظر خودتان را با ما در میان بگذارید
بیشتر بخوانید:
