احساس تنهایی در محیط کار چه اثراتی دارد؟
کم رنگ شدن بعضی جنبه های اخلاقی و انسانی در محیط کار باعث بیگانگی از کار می شود، و مانع بزرگی است برای پویایی افراد و به دنبال آن سازمان و کل جامعه. وقتی یکی از اعضای تیم شما احساس تنهایی می کند انعکاس وجودش را در کارها و فعالیت ها نمی بیند.
اگر مدیریت گروه یا رهبری اعضای تیم به عهده شما است باید نسبت به همکاران خود حساس باشید و اگر فکر می کنید یک نفر یا بعضی از آنها احساس تنهایی می کنند از راهکارهایی برای رفع این مساله استفاده کنید.احساس تنهایی شغل یا سن یا درآمد نمی شناسد. ممکن است در محیط کار سراغ هر کسی بیاید. به این معنی که فرد نمی تواند با دیگران رابطه برقرار کند و از دیگران جدا می افتد. عوامل متعددی می تواند در محیط کار باعث ایجاد حس تنهایی شود مانند پراکندی فیزیکی اعضای تیم، بی ارتباطی وظایف افراد به یکدیگر، استفاده بیش از حد از ابزارهای ارتباطی مبتنی بر فناوری، سیاست های سازمان و ...
حس ناخوشایند تنهایی به مرور زمان بر عملکرد اعضای تیم تاثیر منفی می گذارد، برای مطالعه بیشتر در این باره مقاله احساس تنهایی در محیط کار را بخوانید.
راهکارهای زیر به آهستگی می تواند اعضای تیم شما را همدل کرده و احساس تنهایی در آنها کاهش دهد. فقط کافیست به این موضوع توجه کنید و برایش زمان صرف کنید.
- ممکن است مناسبات سازمان شما ایجاد روابط برای افراد را مشکل کند. مثلا از نظر فیزیکی افراد از هم دور و در محیط های جدا باشند. لازم است به فکر ایجاد فضایی برای ارتباط همکاران با همدیگر باشید، اما قبل از آن با مدیران در این مورد مشورت لازم را انجام دهید.
- یک هدف مشترک برای اعضای تیم خود تعریف کنید. در این میان باید به رفتارهایی مانند زورگویی یا بی ادبی که در فعالیتهای جمعی ممکن است بروز پیدا کند توجه داشته باشید. هدف ایجاد ارزش های مثبت مشترک است که ممکن است به دلیل عدم سازگاری بعضی افراد (خصوصا افراد تازه وارد با دیگران) با سادگی قابل دستیابی نباشد.
- به عنوان سرپرست یا رهبر یا مدیر نمی تواتید افراد را مجبور کنید که با هم دوست باشند اما با ایجاد فرصت های همکاری و فعالیت های سرگرم کننده ی تیمی می توانید به ایجاد پیوند دوستانه بین افراد کمک کنید.
- به خاطر داشته باشید که کار تنها مساله در زندگی همکاران شما نیست. همه افراد به احتمال زیاد در خارج از محیط کار، سرگرمی، دوستان و خانواده ای دارند. شما می توانید فرصت هایی برای ابراز این جنبه های زندگی همکارانتان ایجاد کنید و با همدلی به این تجربیات منحصر به فردشان گوش کنید. این به همکاران شما یادآوری می کند که تنها نیستند و با تمام هویت شان مورد پذیرش قرار گرفته اند. با بیان جنبه هایی از این هویت مثبت ارتباط معنا داری میان همکاران شکل می گیرد.
- چیزهای کوچک در مورد هر فرد را به خاطر بسپارید. کارهای ساده ای مثل درست کردن قهوه یا احوال پرسی از اعضای خانواده که می دانید به تازگی دچار تنش بوده اند و مهربانی های تصادفی تاثیرات مثبتی روی اعضای تیم شما می گذارد.
- اجازه بدهید افراد بدون ترس از قضاوت شدن دیدگاه شان را بیان کنند. از لغو جلسات در روزهای پر مشغله خودداری کنید، این به همکاران نشان می دهد واقعا اولویت بالایی دارند.
- خستگی، احساس تنهایی را بیشتر می کند. اعضای تیم را تشویق کنید که ساعت های منظم و معقولی کار کنند؛ مرزهای مشخصی برای تفریح داشته باشند و به خودشان استراحت بدهند تا تعادل کار و زندگی شان حفظ شود و خود نیز حتما از این توصیه ها پیروی کنید.
- از این نترسید که با صرف زمان برای گفتگوی حضوری، بیش از ایمیل یا استفاده از پیام رسان ها وقت تلف می شود. گاهی لازم است با اعضای تیم خود گفتگوی کوتاه و دو نفره داشته باشید. در مورد اینکه کار چطور پیش می رود صحبت کنید و مثلا بپرسید آیا برای موضوعی که در حال تحقیق بر روی آن است پیشنهادی دارد یا نه. برای این گفتگو های دو نفره کافیست جلسات را سه یا چهار دقیقه زودتر تمام کنید. در این زمینه مقاله چطور به کارمندان درباره کارشان بازخورد بدهیم می تواند برایتان مفید باشد.
این مطلب با نظر به این منبع نوشته شده است.
بیشتر بخوانید:
مدیران چه زمانی باید به عملکرد کارکنان بازخورد مثبت و منفی بدهند؟
نحوه ارتباط صحیح مدیران با همکاران! خشک یا صمیمی؟!
