چه زمانی اخراج قانونی و چه زمانی غیرقانونی است؟
برهم زدن قرارداد کار از سوی کارفرما به معنای اخراج کارگر است و ماده ۲۷ قانون کار به موضوع اخراج قانونی کارگر توسط کارفرما اشاره می کند. مطابق این ماده قانونی، هر گاه کارگر در انجام وظایف محوله مطابق قرارداد کوتاهی کند یا آیین‌نامه‌های انضباطی شرکت را پس از تذکرات کتبی، نقض کند، کارفرما حق دارد در صورت اعلام نظر مثبت شورای اسلامی کار و یا انجمن صنفی کار، علاوه بر مطالبات و حقوق معوقه به نسبت هر سال سابقه کار معادل یک ماه آخرین حقوق کارگر را به عنوان حق سنوات به او پرداخته و قرارداد کار را فسخ کند. شرایط دقیق اخراج موجه و قانونی را می توانید در این مقاله بخوانید.
اگر دلایل کارفرما برای اخراج کارگر یا کارمند پیش از موعد پایان قرارداد خارج از تعهدات ذکر شده در قرارداد و آئین نامه انضباطی ذیل آن بوده و بی ضابطه باشد، اخراج غیرقانونی محسوب می شود.
درباره مساله فسخ قرارداد استخدام و اخراج هرگاه مساله با توافق کارفرما و کارگر حل نشود، موضوع به هیات تشخیص، ارجاع و در صورت عدم حل اختلاف از طریق هیات حل اختلاف رسیدگی و اقدام خواهد شد. در مدت رسیدگی مراجع حل اختلاف، قرارداد کار به حالت تعلیق درمی‌آید. برای اطلاع از قوانین کار درباره سفته قرارداد کاری این مطلب را از دست ندهید
پس از اخراج غیر موجه چه کنیم؟
بر اساس ماده ۲۰ قانون کار اگر کارفرمایی کارگر یا کارمند خود را به صورت غیرقانونی و خلاف مقررات اخراج کارگران یعنی پیش از تاریخ پایان قرارداد و به دلایل غیر موجه اخراج کند، کارگر باید ظرف مدت ۳۰ روز به هیات تشخیص روابط کارگر و کارفرما مراجعه کند و درخواست بازگشت به کار ارائه کند؛ هیات تشخیص کارفرما را فراخوانده و در این خصوص از او توضیح می‌خواهد. اگر اخراج کارگر بر اساس دلایل موجه و با طی مراحل قانونی باشد ،کارفرما تنها مکلف به پرداخت حق و حقوق قانونی کارگر است اما اگر کارفرمایی دلیل موجهی برای اخراج کارگر نداشته باشد، در این صورت، هیات تشخیص، حکم به بازگشت کارگر به محل کار خود را صادر می‌کند.
اگر کارفرما از پذیرش کارگر امتناع کند یا کارگر تمایلی به بازگشت به محیط قبلی را نداشته باشد، در این صورت، کارفرما مکلف است از تاریخ اخراج حقوق کارگر را تا پایان مدت قرارداد پرداخت کرده و به ازای هر سال سابقه کار ، معادل ۴۵ روز حقوق به عنوان حق سنوات به وی پرداخت کند. البته باید به این نکته توجه کرد که در حالت عادی که اخراجی در کار نباشد، بر اساس ماده ۲۷ قانون کار، حق سنوات به ازای سابقه کار هر فرد، معادل یک ماه آخرین حقوق محاسبه می‌شود و اگر کارگری اخراج شود، حق سنوات به میزان هر سال سابقه معادل ۴۵ روز محاسبه می شود.
بیشتر بخوانید:
درصورت اخراج به دلیل کرونا چه کار کنیم؟
چرا و چگونه باید یک محیط کاری را محترمانه و حرفه‌ای ترک کنیم
