چرا مهارت های ارتباطی مهم است؟
حتما شما هم بارها شنیده اید برای موفقیت شغلی، EQ خیلی مهم تر از IQ است. کافی است نگاهی به فاکتورهای هوش هیجانی بندازید تا متوجه شوید چرا این روزها کارفرمایان بیشتر از هر چیزی به هوش هیجانی افراد اهمیت می دهند.
درواقع هرچقدر در محیط کار بهتر بتوانید با مدیران یا همکاران ارتباط بهتری برقرار کنید؛ در شرایط سخت و پرتنش، انعطاف پذیری بیشتری داشته باشید و از همه مهم تر قدرت بیان بهتری داشته باشید، پیشرفت شغلی شما آسان تر است.به همین دلیل اگر روابط اجتماعی در محیط کار بر مبنای عناصر هوش هیجانی تقویت شود راحت تر به اهداف شغلی تان می رسید.
در همین زمینه بخوانید:هوش هیجانی چه تاثیری بر موفقیت شغلی شما دارد؟
مهم ترین مهارت های ارتباطی در محیط کار شامل موارد زیر می شود:
1.سخنور خوبی هستند و به راحتی قدرت ارائه دارند.
یکی از مهم ترین مهارت های ارتباطی، قدرت بیان بالاست. هرچقدر تسلط بیشتری روی صحبت کردن و بیان ایده ها داشته باشیم قدرت تاثیرگذاری مان هم بیشتر می شود. با تکنیک های درست بیان مطلب به راحتی می توانیم نظرات مان را بگوییم و از دستاوردها و موفقیت مان صحبت کنیم. یکی از پیش نیازهای سخنوری خوب این است که در وهله اول شنونده خوبی باشیم.
2.قدرت انعطاف پذیری بالایی دارند.
هرچقدر بتوانیم در شرایط پرتنش و استرس زا سازگارتر باشیم، توانایی بیشتر برای ارتباط با دیگران داریم. قدرت کنترل خشم و تحمل استرس یکی از مهم ترین ویژگی های افرادی است که در محیط کار محبوب هستند و بلدند چطور توجه مثبت دیگران را به خودشان جلب کنند.4 روش سریع برای کنترل استرس به شما کمک می کند راحت تر بتوانید استرس تان را کنترل کنید.
3.اصول مذاکره را می دانند.
افرادی که مسلط به اصول مذاکره هستند می دانند چه زمانی باید انتقاد کنند و چه موقع باید مصالحه کنند. درعین حال ظرفیت آنها برای شنیدن نظرات مخالف و انتقادها بالاست و به خوبی می دانند چه زمانی باید در مناظرات صلح کنند چرا که می خواهند زمان بهتری را به تعامل و مذاکره اختصاص دهند.
4.سکوت کردن در زمان مناسب را بلد هستند.
سکوت کردن در مواقع مناسب، هنری است که خیلی ها از آن غافلند.داشتن مهارت ارتباطی خوب به این معنا نیست که در هر زمان حاضر جواب باشیم؛ فردی که اصول ارتباط درست در محیط کار را می داند هر زمان درباره موضوعی اطلاعات کافی و آگاهی لازم نداشته باشد، سکوت می کند تا از برخی واکنش های پیش بینی نشده جلوگیری کند. با این کار به اطرافیان هم فرصت فکر کردن دوباره را می دهد.
5.در گفتار و رفتار قاطعیت دارند.
یکی از مهم ترین مصادیق داشتن هنر ارتباطات، داشتن اعتماد به نفس و حس احترام به خود است. به این معنی که هر زمان لازم باشد مسائل را می پذیرند و در مواقع دیگر با قاطعیت و آرامش "نه" می گویند و محترمانه مخالفت می کنند. آنها در تصمیم گیری ها به ندرت به کسی وابسته هستند و می توانند بدون استرس و به صورت واضح نظرات شان را بیان کنند.
6.برای همکاران وقت کافی می گذارند.
یکی از نشانه های مهم هوش هیجانی داشتن حس همدلی است. افراد همدل به راحتی احساسات دیگران را درک می کنند و می توانند با آنها ابزار هم دردی کنند. به همین خاطر برای دوستان و همکاران علاوه بر اعضای خانواده، وقت کافی اختصاص می دهند ؛ همین موضوع به دایره ارتباطی شان بسیار کمک می کند.
7.صبور هستند و مدارا کردن را بلدند.
صبر کردن و نداشتن عکس العمل های عجولانه و احساسی، مهم ترین ویژگی کسانی است که در محیط کار مهارت ارتباطی دارند. اگر شرایط بر وفق مراد آنها نباشد به راحتی جا نمی زنند و روش های مختلف را برای حل مشکل امتحان می کنند. آنها استاد مدیریت کردن لحظات هستند و به همین خاطر کمتر خودشان و اطرافیان شان دچار تنش می شوند.
8.قدرت حل مساله دارند.
توانایی حل مساله اصطلاحا یکی از مهارت های نرم است که تقریبا در تمام آگهی های شغلی به عنوان یکی از خصوصیت موردنیاز کارجویان می بینیم. حل مساله، همان توانایی مدیریت بحران در موقعیت های سخت است و به عنوان یکی از نشانه های ضریب هوش هیجانی بالا شناخته می شود.
9.هم به خودشان و هم دیگران احترام می گذارند.
این همکاران تحت هر شرایطی در رفتار و گفتگو با دیگران محترمانه رفتار می کنند. می دانند چگونه و با چه ابزار درست ارتباطی به نظرات مدیران و همکاران احترام بگذارند. برای این احترام مثال های مختلفی وجود دارد؛ از مسئولیت پذیری در انجام وظایف تا به خاطر سپردن نام همکاران و برقراری تماس چشمی با آنها، بی تفاوت نبودن نسبت به مشکلات همکاران تا به کار بردن الفاظ درست در ارتباطات و مکاتبات همگی روش های درست احترام به همکاران هستند.
شما چه مهارت های ارتباطی مهم دیگری می شناسید که در محیط کار کاربرد دارد؟ از تجربه تان بگویید.
منابع:
https://www.thebalancecareers.com
عکس ها : از سایت کافه بازار
بیشتر بخوانید:
برقراری ارتباط احساسی با همکاران در محیط کار؛ درست یا اشتباه؟
